Een dag na transfer Dday mochten De Weide 6 en ZZVV 3 hun nieuwbakken elftallen tegen elkaar testen. Geen zomerdip of winterslaap, bij ZZVV 3 zijn alle spelers hun gewicht in goud waard. We mogen ons dan ook beroepen op de twijfelachtige eer de hoogste transferwaarde te hebben van alle Europese teams. Wat kon De Weide daar dan tegenover stellen? Gezegd moet worden dat ze zich kranig hebben geweerd maar dat zoals verwacht de ware kwaliteit vroeg of laat altijd wel boven komt drijven. Het werd 1-3.

Welke woorden kunnen we nu vuil maken aan de eerste helft? Het was warm, zonnig en dorstig weer. De 1-0 hing even in de benauwde lucht alvorens hij ook echt viel. Een parodie op voetbal. Menigeen had zijn energie opgespaard voor de tweede helft. Hoe anders was deze tweede helft. Sprankelend, oogstrelend, met lef gespeeld. Het hoongelach van de eerste helft werd snel vergeten door een verpletterende aanschouwing van kwaliteit en sportmanschap. Een lust, een genot, een traktatie voor de zintuigen dat eerlijk gezegd een beter traktaat verdient dan deze. Het huzarenstukje komt op het conto van Mark de trainert. Met zijn scherpe blik en analyse werd al gauw geconcludeerd dat het enige wat nog miste in de eerste helft snelheid voorin was. Oplossing? Dion. Gezegd moet worden dat ook de aanvoer van onder meer de Goeroe van een buitenaardse kwaliteit was. Ze wisten bij De Weide niet wat hun overkwam. Geen gladiolen maar de dood. Als makke lammetjes naar de slachtbank. Machteloos en moedeloos van de oeverloze en grenzeloze aanvallen van Dion. Eerst passeerde hij de verdediging alsof ze er niet stonden, 1 man voorbij, 2 man voorbij, keepertje ook nog, Goal. Het bracht een schwung teweeg in het team dat zijn weerga niet kent. Betoverend, bedreven en bezield. Na de 1-1 was het de beurt aan Braad om een duit in het zakje te doen. Werd er even daarvoor nog een kans onverzilverd gelaten door Marcello, deze keer was het wel raak. Een knal die zelfs het kleinste sprankeltje hoop in de koppies van De Weide deed uitdoven. ZZVV stelde orde op zaken. We maakten duidelijk: hier viel niks te halen! Dion wist zijn invalbuurt nog een gouden randje te geven door ook nog te tekenen voor de 1-3. Met deze tentoonstelling van elegante bekwaamheid mag Dion mits hij ook weer meetraint zich toch wel vergewissen van een plek in de basis elf. Het was genieten voor de fans. De wedstrijd was niet eens uitverkocht. Beste lezer, mocht uw nieuwsgierigheid gewekt zijn: op 23 september staat dezelfde wedstrijd wederom op het programma. Dan voor de competitie. Met de beker binnen handbereik zijn we als team knallend aan het nieuwe seizoen begonnen en dat smaakt zeker naar meer!

Registreren Waarom registreren