In Memoriam, vv Protos 3

Van te voren wil ik vast duidelijk maken dat dit geen voetbalverslag maar een In Memoriam bericht is voor Protos 3. Op zaterdag 9-9 spatte hun droom van een finale in de kuip uiteen. Met 0 punten uit 2 wedstrijden en een doelsaldo van 3 voor en 25 tegen kunnen zij zich vast richten op de competitie.

               We waren gewaarschuwd. Op 9-9 zou Protos 3 wederom een poging doen om met 3 punten en een clean sheet de wedstrijd af te sluiten. De sta in de weg voor deze doelstelling was deze keer ZZVV 3. We waren tot op de tanden bewapend. Elf rekruten stonden afgebeuld door onze trainer zo fit als een hoentje aan de aftrap. Het kwik tikte net geen 30 graden aan. Het weer was zo drukkend dat zelfs de ergste constipatie pardoes genas en we wisten: dit was niet alleen een gevecht tegen Protos 3 maar ook tegen de elementen. Aan alles rook, voelde en proefde je: het was bijltjesdag voor Protos 3. Protos, de naamgever van het toernooi dat tot mythische proporties is uitgegroeid heeft de zaal verlaten en is het veld op gestruikeld. Doelstelling voor ZZVV was om met dubbele cijfers te winnen. Dat lukte, het werd IX-I.

               Al na een paar minuten hing het zwaard van Damocles boven een op de pijnbank liggende Protos waarbij ZZVV de botte bijl hanteerde. De keeper van onze tegenstrevers die als kleine jongen vroeger waarschijnlijk elke hoofdprijs uit de grabbelton viste, viste nu achter het net. Iedereen sloeg snel aan het rekenen of we nog op koers lagen de gewenste cijfers te halen. Je kunt in deze gevallen rekenen op spits Marcello Mol, al moest hij de hoofdrol in deze wedstrijd laten aan een andere Mol: de paracetamol. Hoe verzinnen ze het eigenlijk om een feesttent neer te zetten in Zuidwolde die tot vrijdag avond laat open is? Het zou me niks verbazen als de boekhouding van de feestcommissie een flinke bijdrage laat zien van onze vrienden uit Steenwijksmoer. Het mocht niet baten. Als een lekke compressor bezweek de verdediging van Protos 3 onder de druk. Vlak voordat de bal werd afgepakt, hetgeen onvermijdelijk tot doelpunt zou hebben geleid, besloot de verdediger tot een soort harakiri terugspeelbal waarmee hij de eer aan zichzelf hield, 2-0. De ene parel na de ander schitterde het net in bij de tegenstander. Bij een 4-0 stand kon Protos 3 eindelijk hun gram halen met een tegentreffer, zij het als een zwerver die zijn laatste beetje geld uitgeeft aan zijn verslaving. De tank was leeg. Bij ZZVV zat nog meer in het vat terwijl de toeschouwers langs de kant “tien, tien, tien!” schreeuwden. Het percentiel balbezit van Protos werd dikwijls verkwanseld door een peer naar voren, het appèl van de trainer negerend om toch vooral rustig op te bouwen. De 5, 6 en 7-1 vielen allemaal nog in de eerste helft. Protos gooide het bijltje er bij neer maar kon niet vluchten. De elf spelers waren gevangen binnen de lijnen waarin ZZVV heer en meester was.

               In de tweede helft zette ZZVV hun beste verdediger niet op hun snelle spits maar op de bidons. De trainer had goed begrepen dat hydratatie in een dergelijke atmosfeer van levensbelang was. In de kleedkamer van Protos werd het draaiboek voor het doemscenario geraadpleegd: in geval van nood gaat de coach op doel. Zo geschiedde. Aan ZZVV kant ook wat verse krachten binnen de lijnen. Alvast ter voorbereiding op een kolkende kuip werd getraind op het hoofd koel houden. Op dit punt in het seizoen is het vooral belangrijk niet tegen onnodige blessures aan te lopen. Deze missie werd volbracht en voor de goede orde werden er nog een paar doelpunten gemaakt en zelfs een twijfelachtige buitenspelgoal afgekeurd. Het is een schande dat er geen videoscheids aanwezig was om dit onrecht recht te zetten. Protos 3 werd gewogen en te licht bevonden in de poule des doods. Alleen de sterksten gaan door.

               Na afloop werd het voltallige team getrakteerd op koude tarwesmoothies van Freddy H waarbij een enkeling nog de moeite nam het condoleanceregister te tekenen voor de afdruipende bezoekers uit Steenwijksmoer.